So far so good
Blijf op de hoogte en volg yeshi
09 December 2013 | Maleisië, Kuala Lumpur
Pfieeeuw, er is een maand verstreken en te veel gebeurd om op te noemen maar zal een beeld geven.
Na mijn laatste verslag ben ik naar Java gegaan.
Daar kwam ik in het hostel Anne tegen, een nederlands meisje met wie ik het meteen goed kon vinden. Samen zijn we een stuk op gaan reizen.
Vanuit Jakarta zijn we naar Bandung gegaan, niet echt een bijzondere stad maar daar omheen waren vulkanen en gijzers te bewonderen. Dus dat hebben we gedaan. Bandung was erg regenachtig, we vonden het dan ook niet erg om door te reizen naar het iets zonnigere pangandaran. Ik zou een trein later nemen dan Anne, want ik moest wachten op mijn paspoort die bij de ambassade was om mijn visum te verlengen.
Anne zou even een smsje sturen met het adres van het hotel en ik zou daar dan heen komen. Opzich geen punt.
In Banjar aangekomen moest ik een bus of taxi zien te vinden naar pangandaran, opzich geen moeilijke opgaven. Dat was het toch wel, niemand sprak engels en heb uiteindelijk letterlijk in gebaren taal de weg naar het busstation moeten vragen.
Ik nam een becak (fietstaxi) en mijn driver dropte me langs de kant van de weg, onder een bord die de richting ''pangandaran'' aangaf.
Ik keek hem vragend aan en hij beantwoorde mijn blik met; Yes mis, busstation. you wait 20 minutes.''
Top, daar stond ik langs de kant van de weg, geen idee waar ik was en of er wel een bus zou komen. Er kwamen verschillende mensen langs die zeiden dat de bus niet reed, en na 10 minuten werd ik een beetje wanhopig. Wat moest ik in godsnaam doen?
Niet veel later werd er een Amerikaanse jongen uit een taxi geknikkerd die ook naar panga moest. Hij had een jongen ontmoet die dezelfde kant op moest met zijn auto, alleen eerst een pakketje ophalen onderweg. Hij vroeg of ik mee wilde. Ik greep het aanbod met beide handen aan. Ik was moe en wilde gewoon gaan.
Al met al koste het me 5 uur om daar te komen, wat normaal 2 uur duurt. Anne was strontongerust want mijn mobiel doet het niet meer. Ze had verscheidene smsjes gestuurd zonder antwoord.
De volgende dag gingen we lekker surfen, touren op de scooter en chille met de super toffe mensen in ons guesthouse. Het is zo leuk om al je ervaringen uit te wisselen.
Iedere dag is er weer een nieuwe plek waar je over hoort en waar je ABSOLUUT heen wilt. Mijn verlanglijstje met plaatsen hoort kleiner te worden naarmate mijn reis vordert, maar het tegenovergestelde is waar.
Na pangandaran zijn we door gegaan naar jogja, een onwijs leuke stad. Beroemd om haar borbordur, prambanan en streetart. Anne en ik hebben zelfs onze eigen ''tag'' op een muur in jogja gezet.
Jogja verruilde we voor malang, waar we in een super leuk hostel zaten op de rooftop van een hotel. Alles was van bamboe. Vanuit Malang hebben we Mt. Bromo beklommen.
Java is een prachtig eiland met super veel bezienswaardigheden, maar dat maakt het ook vermoeiend. De afstanden die je aflegt zijn vaak lang en ongemakklijk. Plus het feit dat het een moslim eiland is, ik loop daar niet zo snel in mijn shortje en singletje.
Ik keek daarom wel weer een beetje uit naar de laidback bali sfeer.
Na een Hell of a Ride kwamen anne en ik redelijk uitgeput aan in Sanur.
We zaten in een onwijs leuk hostel. Iedere avond zaten we gewoon lekker te chillen met zn alle, keken films of hingen bij het zwembad. Overdag tripjes maken op de scooter of lekker op het strand liggen. Heel fijn om bij te komen.
Na een week bali namen anne en ik afscheid.
Ik kan wel stellen dat we na bijna een maand samen echt vriendinnetjes zijn geworden. Je zit natuurlijk constant op elkaars lip en verteld elkaar veel eerder dingen dan dat je met sommige vrienden in nederland doet.
Het was sad dat we uit elkaar gingen maar de dag erna zit je alweer met 3 nieuwe beste vrienden plannen te maken om te meeten in Australie, Malaysia of Thailand.
Ik zit nu in Malaysia, ik wacht hier tot ik mijn nieuwe pinpas heb en ga dan door om met ayla de holidays te spenderen in een of ander exotisch oord. Ik kijk er erg naar uit om mijn zus te zien, en deze mooie ervaring samen met haar te delen.
Het was even spannend om hier te komen, ik wist niet dat ik 150.000,- rupiah moest betalen om het land uit te komen. Dus ik had lekker alles opgemaakt. Ik was optijd en net ingechecked toen ze zeiden dat ik moest betalen. Ze hadden geen ATM dus ik moest naar buiten.
Bleek dat mijn creditcard niet werkte, in geen een automaat.
Toen ging ik naar een moneychange office en probeerde mijn laatste australische dollars om te wisselen. Maar ze accepteerde geen muntjes.
Nu begon ik echt in paniek te raken. Ik vroeg random mensen op het vliegveld of ze alsjeblieft mijn dollars wilde wisselen,niemand..
De tijd begon te dringen en het huilen stond me nader dan het lachen.
Uitendlijk was daar dit meisje, in eerste instantie wilde en kon ze me niet helpen want haar pas werkte ook niet en ze had nog maar 150.000 rupiah over om in de stad te komen. Ze had zo'n medelijden dat ze me 100.000,- rupiah gaf. Ik de rest kon ik betalen met mijn oz dollars.
Ik heb haar echt letterlijk doodgeknuffeld en ben als een gek door de airport gerend om optijd bij mijn gate te komen. Gelukkig had mijn vlucht vertraging en moest ik zelfs nog even wachten.
Maar god, zoiets nooit, noooit meer!
Na Malaysia ga ik back down under. Ik ben op het moment opzoek naar een woonruimte in Melbourne. Hoe cool is dat, over een dikke maand woon ik hopelijk in Melbourne.
Ik ga dan even volgas werken tot ik genoeg geld heb om back on the road te gaan.
De tijd vliegt voorbij, en ik heb zelfs nu al het gevoel dat ik te kort tijd heb. Als het aan mij ligt ga ik gewoon 6 maanden in melbourne wonen en werken en dan door naar Azie. Maar helaas kan dat niet en moet ik mijn studie starten. Maaaaaar mijn volgende trip is al gepland. Nu alleen nog geld sparen als ik terug ben in nederland en ASAP weer weg. Want er is zo veel meer wat ik wil zien en doen.
Maar nu eerst nog genieten van wat malaysia mij te bieden heeft.
keep you posted, take care!
-
09 December 2013 - 10:56
Kim:
Yesshii
Lekker bezig! Geniet ervan... T wordt alleenmaar mooier en toffer!!
veel plezier met je zus!!
X -
09 December 2013 - 17:00
Jeroen Uit Delft:
Jeetje, Yeshi, wat een verhaal weer! Adembenemend zo nu en dan en dan wil je het natuurlijk in één keer uitlezen! het lijkt wel een deel van een spannend boek, en dat is het ook wel, geloof ik! hele fijne tijd met Ayla wens ik je toe en tot het volgende verslag,
Jeroen. -
09 December 2013 - 21:38
Karin K:
Hoi Yeshi, nou, jij maakt wat mee zeg!! Heerlijk om te lezen en fantastisch dat je er zo van geniet, ook al is het wel eens een beetje moeilijk. Geniet er nog van en een hele fijne tijd met Ayla, die zo haar eigen leventje heeft daar in Azië. Jullie hebben elkaar vast heel veel te vertellen! Dikke kus van ons allemaal!
Karin -
10 December 2013 - 16:55
Yared:
TOP
-
13 December 2013 - 22:04
Tsehai:
Mooi om te lezen yes, en heel veel plezier samen met Ayla!!!! X -
18 December 2013 - 23:36
Annick:
Heee lief nichtje,
Man wat een verhalen ! Echt superieur om te lezen wat je allemaal uitspookt aan de andere kant van de wereld! Je enthousiasme spat van m'n laptop af, wat zie je veel en vertel je het leuk ! Heb je al werk gevonden? Hoe vet dat je in Melbourne gaat wonen! Zie je al zitten in een super de luxe huis haha.
Chick, ik hoef het niet te zeggen want dat gaat helemaal lukken, maar HEEEEL veel plezier nog!
Dikke knuffel en een merry christmas, xxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley